Archives for posts with tag: η πρόταση της εβδομάδας

Μετά τις πολυάριθμες παραστάσεις χορού του Ιουνίου, το Φεστιβάλ Αθηνών συναντά τον Ιούλιο με 2 μόνο παραστάσεις χορού, 2 παραστάσεις, όμως, με ιερά τέρατα του σύγχρονου χορού, τον μεγάλο αμερικανό χορογράφο Γουίλιαμ Φορσάιθ και την Συλβί Γκιλλέμ.

Αυτή τη φορά ο Γουίλιαμ Φορσάιθ εμπνέεται από τη μπεκε τική φράση, «Προσπάθησε ξανά. Θα αποτύχεις. Θα αποτύχεις καλύτερα» και παρουσιάζει το έργο «Yes we can’t» με την ομάδα του The Forsythe Company  στις 3-5 Ιουλίου, στην Πειραιώς 260.

Sylvie Guillem

Ο Φορσάιθ, μαζί με τον Ματς Εκ και τον Γίρζι Κύλιαν, χορογραφούν για τη Συλβί Γκιλλέμ τρεις καινούριες τους δημιουργίες  που θα ερμηνεύσει η ίδια στην παράσταση 6000 μίλια μακριά στο Ηρώδειο στις 19 και 20 Ιουλίου. Εξαιρετικής χορευτικής ευφυΐας ερμηνεύτρια και με την εξαιρετική ευκολία να περνάει από το κλασικό στο σύγχρονο και πάλι απέναντι, η Συλβί Γκιλλέμ θα μας αποδείξει για άλλη μια φορά τη χορευτική της δεινότητα και θα κλείσει έτσι το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών.


Ναι, το Φεστιβάλ Αθηνών έχει ήδη αρχίσει και καλό είναι να το βάλουμε στο πρόγραμμά μας. Εφόσον βέβαια επιθυμούμε να δούμε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο χορό και στις τέχνες γενικότερα εντός και εκτός Ελλάδος. Και από χορό έχουμε να δούμε πολλά αυτό το μήνα.

Αρχίζουμε με τις ελληνικές παραγωγές: το Σάββατο 10 & 11 Ιουνίου θα παρακολουθήσουμε την Ελπίδα Ορφανίδου στην παράσταση Παπαγάλοι στο Βυθό και το TRIO 7D9 στο Rush – Ένα έργο για τέσσερις χορευτές,  ενώ στις 15 & 16/6 θα δούμε τη χορευτική κολλεκτίβα Lemurius, με τους Νίκο Δραγώνα, Γιάννη Μανταφούνη και Κατερίνα Σκιαδά να εναλλάσσονται στους ρόλους χορευτή και χορογράφου στην παράσταση με τίτλο Υπερπαραγωγή.

Η συνέχεια δίνεται με την Zeynep Tanbay, μια σημαντική παρουσία στο χώρο του ανεξάρτητου σύγχρονου χορού στην Τουρκία, που παρουσιάσει στις 17-19/6 την τελευταία της δουλειά Araz.

Salves Maguy Marin

Τη σκυτάλη μετά παίρνει η Μαγκύ Μαρέν, η σπάνια αυτή περίπτωση του γαλλικού σύγχρονου χορού με 2 παραγωγές: το μπεκετικής έμπνευσης May B, έργο του 1981 που την καθιέρωσε διεθνώς (22-23/6) και την πιο πρόσφατη δημιουργία της Salves (27-29/6)Συνεχίζουμε με την Ομάδα Σύγχρονου Χορού Πέρσας Σταματοπούλου στο Κοίτα με, στις 25-26 Ιουνίου και ο μήνας κλείνει με την κολλεκτίβα The Plant Collective και το Double Take στις 29-30 Ιουνίου.

Καλή μας απόλαυση, λοιπόν!


Ξεκίνησε  ήδη στις αρχές αυτής της εβδομάδας και συνεχίζεται μέχρι τη Δευτέρα 16 Μαΐου, παρουσιάζοντας μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις της χρονιάς. Ο λόγ0ς για το Bob Theatre Festival, το σημαντικό αυτό φεστιβάλ θεάτρου νέων δημιουργών, που συμπληρώνει φέτος τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του.

Bob Theatre Festival

Νέες ομάδες και νέοι δημιουργοί παρουσιάζουν το έργο τους και ζητούν επικοινωνία με τον θεατή.  Ευκαιρία να τους γνωρίσουμε! Μπορείτε να βρείτε το πλήρες πρόγραμμα εδώ.

 Bob Theatre Festival, Θέατρο Χώρα, Αμοργού 18-20, τηλ. 210 8673945

Μέσα. Έξι ώρες παράσταση χωρίς αρχή, μέση, τέλος. Μπορείς να δεις όσο θέλεις, να καθίσεις όπου θέλεις, να βγεις και να επιστρέψεις όσες φορές θέλεις.

Έτσι αρχίζει το trailer του Μέσα, του νέου έργου του Δημήτρη Παπαϊωάννου, που θα αρχίσει να παρουσιάζεται από τις 13 Απριλίου στο Παλλάς για 20 (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) παραστάσεις.Mesa projectΣε ένα υπνοδωμάτιο σε ένα διαμέρισμα με θέα την Αθήνα, άνθρωποι ξετυλίγουν τις δικές τους απλές, καθημερινές και ιδιωτικές του στιγμές. Οι κινήσεις τους ξεδιπλώνονται και επαναλαμβάνονται σε αμέτρητους συνδυασμούς. Μόνο που στο ΜΕΣΑ το προσωπικό σύμπαν γίνεται δημόσιο. Και ο θεατής καλείται να επισκεπτεί  και να κινηθεί μέσα σε αυτό το χώρο. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Δημήτρης Παπαϊωάννου στο πρώτο μέρος της παρακάτω συνέντευξής του, η συνέρευση ερμηνευτών και θεατών είναι αυτή που ορίζει το έργο:

Οι πόρτες του Παλλάς ανοίγουν στις 17:30 και κλείνουν στις 23:30. Όταν μπείτε μέσα η σκηνική δράση έχει ήδη αρχίσει και θα συνεχιστεί και όταν αποχωρήσετε.

Υπάρχουν 3 τύποι εισιτηρίων: το εισιτήριο ημέρας (30 ευρώ), με το οποίο μπορεί κανείς να μπει στο θέατρο μέσα στην ημέρα όποια ώρα επιθυμεί, το εισιτήριο ημέρας/μισή τιμή (15 ευρώ) όπου μπορεί να μπει μόνο σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας και η κάρτα πολλαπλής εισόδου (45 ευρώ) με την οποία μπορεί να «μοιράσει» την παράσταση σε διαφορετικές μέρες και ώρες μέσα στην εβδομάδα που έχει επιλέξει, έχοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα να φέρει μαζί του και ένα φίλο.

Παλλάς, Βουκουρεστίου 5, 13 Απριλίου έως 15 Μαΐου,  από Τετάρτη έως Κυριακή


Μέχρι και το Σάββατο 2 Απριλίου θα έχετε την ευκαιρία να δείτε την παράσταση «Επτά θανάσιμα αμαρτήματα», όπου η χορογράφος και το κάποτε καλλιτεχνικό έτερον ήμισυ του Δημήτρη Παπαϊωάννου και της Ομάδας Εδάφους, Αγγελική Στελλάτου και ο ταλαντούχος μουσικός Σταύρος Γασπαράτος, με εργαλεία τους η πρώτη την κίνηση και ο δεύτερος τη μουσική, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να παρουσιάσουν τη δική τους εκδοχή των θανάσιμων αμαρτημάτων.

Χορευτές και μουσικοί βρίσκονται μαζί ζωντανά στην κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών με στόχο την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση του ήχου με το σώμα, ώστε να μετατραπεί κι αυτό το τελευταίο σε μουσική.

Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Αγγελική Στελλάτου, Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος, Σκηνικά: Χριστόφορος Μπρέλλης, Χορευτές: Ιωάννα Αποστόλου, Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ράνια Γλυμίτσα, Τάσος Καραχάλιος, Ρούλα Κουτρουμπέλη, Ίριδα Κυριακοπούλου, Κατερίνα Λιόντου, Σεσίλ Μικρούτσικου, Γιώργος Μποντάρης, Aleksander Qejvanaj, François Renault, Μουσικοί: Αναστάσης Μισυρλής τσέλο, Διονύσης Βερβιτσιώτης βιολί, Θέμις Συμβουλόπουλος κρουστά, Δημήτρης Χουντής σαξόφωνο, Γιώργος Πούλιος, electronics


Η τόσο συχνά αποκαλούμενη μούσα του Πέδρο Αλμοδόβαρ, Luz Casal, είναι σίγουρα κάτι παραπάνω από αυτό. Είναι μια ερμηνεύτρια με πάνω από 20 δίσκους στο ενεργητικό της, και με ρεπερτόριο που καλύπτει από jazz και ροκ μέχρι φλαμένκο. Μετά από δύο χρόνια απουσίας, όπου είχε διαγνωστεί με καρκίνο του στήθους, επιστρέφει για να παρουσιάζει τον τελευταίο της δίσκο La passion, αλλά και τραγούδια από το πλούσιο ρεπερτόριο της στο Μέγαρο Μουσικής, πλαισιωμένη από την ορχήστρα της που αποτελείται από 13 μουσικούς.

Μέγαρο Μουσικής, 18 & 19 Μαρτίου, ώρα 20:30


Το ταξίδι του ονειροπόλου Δον Κιχώτη, ο οποίος ξεκινά την αναζήτηση της προσωπικής του χίμαιρας παρέα με τον πιστό του υπηρέτη Σάντσο Πάντσα, θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε αυτό το Σαββατοκύριακο από την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Ο Βλαντιμίρ Βασίλιεφ, ένας θρύλος του χορού και καλλιτεχνικός διευθυντής των μπαλέτων Μπολσόι, βάζει τη δική του πινελιά στο συμφωνικό ποίημα του Λούντβιχ Μίνκους, που χορογραφήθηκε για πρώτη φορά  από τον Μαριίς Πετιπά το 1869 . Ο Δον Κιχώτης, ένα από τα μεγαλύτερα έργα του κλασικού ρεπερτορίου, παρουσιάζεται από το μπαλέτο της Λυρικής Σκηνής στο Θέατρο Ολύμπια.

Θέατρο Ολύμπια (Ακαδημίας 59-61): 11-13, & 16, 18-20 Μαρτίου 2011


Όταν ο Maurice Bejart συνάντησε τον Freddie Mercury και τον Gianni Versace

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα του ρεπερτορίου του Μπαλέτου Μπεζάρ της Λωζάννης, το Ballet for Life, θα έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Με μουσική των Queen και κουστούμια του Gianni Versace, ο Μωρίς Μπεζάρ εμπνέεται για αυτή του τη δημιουργία από τις ζωές του Freddie Mercury και του Jorge Donn, πρώην πρώτου χορευτή του, που πέθαναν και οι δύο από Aids σε νεαρή ηλικία για να συνθέσει ένα μπαλέτο που αναδύει όλο το φάσμα των συναισθημάτων: αγάπη, φόβο, ελπίδα, χιούμορ και απώλεια.

Όπως λέει και ο ίδιος ο Μπεζάρ, το Ballet for Life είναι “ένα μπαλέτο για τη νιότη και την ελπίδα, όσο ανέλπιδα και απαισιόδοξα κι αν είναι τα πράγματα. Παρά τις δυσκολίες, πιστεύω πως «The Show Must Go On», όπως λένε και οι Queen στο διάσημο τραγούδι τους”.

Στο Θέατρο Badminton, 25, 26, 27 & 28 Φεβρουαρίου 2011


Έναν επαναστάτη του tango, κατευθείαν από την Αργεντινή, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα. Με προϋπηρεσία στο θέατρο και την punk μουσική, ο bohemian Daniel Melingo ενσωματώνει στο μελωδικό του tango στοιχεία πρόζας και σάτιρας, μεταφέροντας το δικό του προσωπικό συναίσθημα στη μουσική της πατρίδας του. Άλλωστε, όπως δηλώνει και ο ίδιος, “το tango δεν είναι παρά ένα συναίσθημα υπό τη μορφή τραγουδιού, χορού και φιλοσοφίας”.

Half Note Jazz Club, Τριβωνιανού 17, (18/2/2011 έως τις 24/2/2011)


Μες στο μουσείο, μες στο μουσείο
μια μέρα μπήκα με φόρα κι εγώ.
Μη με τραβάτε, μη μου κολλάτε
απ` το μουσείο δε θέλω να βγω.

Αν θέλετε και τα δικά σας παιδιά να τραγουδάνε τους παραπάνω στίχους από τη Λιλιπούπολη, δεν έχετε παρά να τους χαρίσετε μια δημιουργική εμπειρία στο μουσείο που θα τους μείνει αξέχαστη. Αυτή την Κυριακή 13/02, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης διοργανώνει ένα δημιουργικό παιχνίδι με μπογιές και χρώματα, όπου η ζωγραφική γίνεται αφορμή για πειραματισμό, γνώση και διασκέδαση.

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4), ώρα 11:00-12.30.


Τελευταία ευκαιρία για να δείτε την «Φρεναπάτη» του Πιερ Κορνέιγ, ένα ξεχωριστό έργο του γαλλικού κλασσικισμού, που παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαυρίκιου.

Σε ένα σκηνικό «θεάτρου μέσα στο θέατρο», όπου η κωμωδία μπερδεύεται με το δράμα, η πραγματικότητα με τη ψευδαίσθηση, μία συντηρητική μητέρα καταφεύγει σε ένα διάσημο μάγο της εποχής για να μάθει την πορεία του εξαφανισμένου εδώ και χρόνια γιου της. Ο νέος θα ζωντανέψει μπροστά της, αλλά είναι πραγματικά ο ίδιος ή είναι μια κατασκευή του ίδιου του μάγου;

Φωτογραφία: Μαριλένα Σταφυλίδου

Παίζουν, μεταξύ άλλων, οι Χρήστος Λούλης,  Εμιλυ Κολιανδρή, Εύα Κοταμανίδου, Γιάννης Βογιατζής. Τα σκηνικά είναι του Δημήτρη Πολυχρονιάδη, τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου, η μουσική του Στάθη Σκουρόπουλου, οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου, η κινησιολογία και χορογραφίες της Αποστολίας Παπαδαμάκη.

Μέχρι τις 6/2.

Στην εκλεκτή διανομή το υπέροχο και στη ζωή ζευγάρι Χρήστος Λούλης- Εμιλυ Κολιανδρή, Εύα Κοταμανίδου, Γιάννης Βογιατζής, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Γιώργος Γάλλος, Ευγενία Αποστόλου, Γιάννης Κότσιφας κ.ά. Τα σκηνικά είναι του Δημήτρη Πολυχρονιάδη, τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου, η σκηνοθεσία της κινηματογραφικής εικόνας του Χρήστου Δήμ

Μαύρος κύκνος, η πολυαναμενόμενη ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι (Ρέκβιεμ για ένα όνειρο, Ο παλαιστής) για την ιστορία μιας μπαλαρίνας να ενσαρκώσει το διπλό ρόλο του λευκού και μαυρου κύκνου στην Λίμνη των Κύκνων. Ο περφεξιονισμός του χορευτή, οι διαρκείς πρόβες, η δοκιμασία των αντοχών, οι ίντριγκες, η αυτοκαταστροφή.

Ο Μαύρος Κύκνος είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια ταινία για το μπαλέτο. Είναι η αιώνια πάλη του καλού με το κακό, του λευκού με το μαύρο.

Στους κινηματογράφους από τις 27 Ιανουαρίου.


Θέατρο δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί, το έργο, ο σκηνοθέτης, είναι και τα σκηνικά και τα κουστούμια, ειδικά, κιόλας, αν προέρχονται από τα χέρια του “μάγου των ψευδαισθήσεων“, όπως τον αποκαλεί κι η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης,  Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, Γιάννη Μετζικώφ.

H έκθεση “Γιάννης Μετζικώφ: Θεατρικά ενδύματα και προσωπεία από τη σκηνή στο μουσείο” είναι μια περιπλάνηση στον κόσμο του Μετζικώφ με πάνω από 100 κοστούμια και 130 καπέλα και μάσκες, οι περισσότερες εκ των οποίων φτιάχτηκαν ειδικά για την έκθεση, καθώς ήταν σχεδιασμένες πριν, μόνο σε χαρτί.

Το λευκό σατέν με τη λεπτοδουλεμένη δαντέλα της Μπέττυς Αρβανίτη ως «βασίλισσας Ελισάβετ» για το θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, ο βαρύς μανδύας της Λαίδης Μάκβεθ για την Γκιένα Ντιμίτροβα στο Μέγαρο Μουσικής, το ξεχωριστό κόκκινο με μπλε ένδυμα του Οιδίποδα Τυράννου για το Νικήτα Τσακίρογλου στην Επίδαυρο, καθώς και οι πτυχώσεις στα φορέματα των Τρωάδων, είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από την 25χρόνη θεατρική διαδρομή του Γιάννη Μετζικώφ.

Μετά τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε στην Εθνική Πινακοθήκη, η έκθεση (σε επιμέλεια του Τάκη Μαυρωτά) μεταφέρθηκε και λειτουργεί στην Εθνική Γλυπτοθήκη στο Άλσος Στρατού, Γουδή μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου.


Σήμερα εγκαινιάζουμε την πρώτη στήλη του blog μας που θα παρουσιάζει ενδιαφέρουσες προτάσεις για το Σαββατοκύριακο που έρχεται. Στη μικρή σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζεται η παράσταση “Βέρθερος: Ένα εγκώμιο των δακρύων”, βασισμένο στο επιστολογραφικό μυθιστόρημα του Γκαίτε “Πάθη του νεαρού Βερθερου” από την νεοσύστατη, αλλά δραστήρια ομάδα, bijoux de Kant. Με φόντο τον αδιέξοδο έρωτα του Βέρθερου προς την απαγορευμένη Λόττε, η bijoux de Kant στήνουν το δικό τους οπτικοακουστικό παιχνίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, τον έρωτα και το ανέφικτο.

Το έργο παρουσιάζεται στις 14 – 16, 18 – 23 & 25 – 30 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 21:00, με διπλές παραστάσεις στις 15, 22 & 29/1 και ώρα 18:00 & 21:00.